Gönül bilir mi hakikati?
Arayışının güzelliğini… Kuruyoruz değil mi zaman zaman, canım kadın?
Yapraklarımızdaki yeşiller sarıya dönüyor yavaştan.
An geliyor, bir rüzgar ile kopuyoruz bir parçamızdan.
Gövdemiz sapa sağlam dursa da, bazı parçalarımızı bırakıyoruz sahiden.
Bu kolye, bırakamadıklarını bırakmana yardımcı olmak için tasarlandı.
Bırakamadıklarından özgürleşmen, yeniliklere yer açman için.
Canım kadın, kimsin bilmiyorum ama seni hissediyorum.
Bu yazıyı okurken anlayacaksın bu kolyenin senin için olduğunu.
Niyetim: sararan yapraklarını kolaylıkla bırakman,
Sana hizmet etmeyen tüm inançlarından kolaylıkla özgürleşmen,
Ve sararmanın, dönüşmenin de tadını çıkarman.
Her sarardığında, bu kolye de kolaylaştırsın yolunu.
Sararan yapraklarımdan sararan yapraklarına,
Yeşilenen ve yeşillenecek yapraklarımdan
Yeşillenen ve yeşillenecek yapraklarına...
Gönlümün hakikatinden gönlünün hakikatine selam olsun.